Η ελληνική(;) κυβέρνηση πρέπει να πέσει. Εδώ και τώρα.

Αυτή η κυβέρνηση των Ανδρεικέλων πρέπει να πέσει.

Είτε με εκλογές, είτε με εξέγερση πρέπει να πέσει.

Είναι ο μόνος τρόπος για να λάβει η Ευρωπαϊκή Ενωση το μήνυμα ότι δεν μπορούν να στριμώχνονται έτσι οι λαοί.

Είναι επίσης ο μόνος τρόπος για να μην αλωθεί, λεηλατηθεί και πεθάνει η Ελλάδα.

*****

Μάλιστα, όχι μόνον η πτώση της κυβέρνησης είναι αναγκαία, αλλά και ο εκλογικός εκμηδενισμός του ΠΑΣΟΚ εκ των ων ουκ άνευ. Ετσι ώστε

να λάβουν το μήνυμα όλα τα κόμματα εν Εσπερία για την τύχη που (πρέπει να) περιμένει όλους εκείνους τους πολιτικούς σχηματισμούς που σέρνουν τους εργαζόμενους πολίτες στη σκλάβωση.

Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να τιμωρηθεί και να πέσει από την εξουσία όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, διότι τα μέτρα που η κυβέρνησή του λαμβάνει γίνονται κάθε μέρα και χειρότερα. Οι τζουτζέδες βουλευτές που για άλλα εψηφίσθησαν και για άλλα ψηφίζουν, αυτοί οι προδότες των εντολών που έλαβαν απ' τον λαό, πρέπει να μαυρισθούν

ο καθένας ένας-ένας προσωπικώς, χωρίς συγχώριο.

Υπό το καθεστώς αυτής της κυβέρνησης η χώρα πεθαίνει ήδη για να μην πεθάνει στο... μέλλον.

Ο θανατηφόρος Παπανδρέου εφηύρε προσωπικώς το αεικίνητο της υπερχρέωσης.

Οι θυσίες που ζητάει ο Παπανδρέου και οι Απίθανοι γύρω του, δεν πιάνουν τόπο, όχι μόνον διότι είναι ανίκανοι ή σμπίροι των Δυνατών, αλλά επειδή ο σκοπός των εν λόγω

ατέλειωτων θυσιών δεν είναι η σωτηρία της πατρίδας, αλλά η θυματοποίηση του ίδιου του λαού.

Ο λαός δεν θυσιάζεται για να σωθεί η πατρίδα, αλλά λεηλατείται ο ίδιος, ώστε αδύναμη πια η πατρίδα να δηώνεται στο διηνεκές.

Ολοι γνωρίζουμε και πρώτη απ' όλους η κυβέρνηση -διότι αυτή μας παγίδευσε- ότι ο δρόμος του Μνημονίου δεν οδηγεί πουθενά παρεκτός στη διαιώνιση της δυσπραγίας για τους πολλούς και της κακοδαιμονίας για όλους - πλην γραικύλων.

Οι τελευταίες κυβερνήσεις αξιοποιούν τις παθολογίες που οι ίδιες δημιούργησαν (πάντα όμως ευαγγελιζόμενες προεκλογικώς τη θεραπεία τους) και προχωρούν

σε μεταρρυθμίσεις ακόμα περισσότερο παθογενείς-θανατηφόρες.

Μάλιστα, η απελπισία πλέον πολλών πολιτών είναι τέτοια ώστε να πιστεύουν ότι ακόμα κι αν πέσει αυτή η κυβέρνηση, η επόμενη τον ίδιο δρόμο -μονόδρομο- θα είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει. Ακυρώνουν

με αυτές τις σκέψεις τη δημοκρατία, το ίδιο το δικό τους πολιτικό βάρος, αλλά και την ίδια την Ιστορία -τα πεπραγμένα των ανθρώπων, το κεκτημένο της εξέλιξης- παραβλέπουν έτσι την ίδια τη φύση των πραγμάτων.

Στα οποία, ούτε η αδράνεια είναι ο πιο ισχυρός νόμος, ούτε το κενό η διαρκέστερη κατάσταση.

Δεν ξέρω γιατί πρέπει να φθάσουμε πρώτα στον πάτο του Καιάδα πριν να αρχίσουμε να μιλάμε για σεισάχθεια.

Δεν ξέρω πόσες φορές πρέπει να ανεβάσει τον βράχο του στο βουνό ο Σίσυφος πριν να ζητήσει εξηγήσεις απ' αυτούς που υπερψήφισε, ούτε ξέρω αν θα συνεχίσουμε να μιλάμε για πολύ ακόμα περί δημοκρατίας, όσο ξεχνάμε ότι δημοκρατία πρώτα απ' όλα σημαίνει λογοδοσία.

Και στην Ελλάδα έχει να λογοδοτήσει πολιτικός απ' την εποχή της πρώτης αυτοδυναμίας, πράσινης ή βένετης...

Στις δημοκρατίες (λένε συνήθως αυτοί που τις σκυλεύουν) δεν υπάρχουν αδιέξοδα.

Οντως! Υπάρχουν εκλογές. Και εξεγέρσεις...

ΣΤΑΘΗΣ
enet.gr

Σοκ έχει προκληθεί στην Τουρκία μετά τη διαρροή στο διαδίκτυο μέρους της ομιλίας του πρώην αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων Ίσικ Κοσάνερ, όπου παραδέχεται τα τραγικά λάθη και τις γκάφες που κάνει ο τουρκικός στρατός στις συμπλοκές του με το ΡΚΚ, σύμφωνα με το onalert.gr. 

O Ισίκ Κοσάνερ, ο οποίος παραιτήθηκε πριν από λίγες εβδομάδες, είναι ιδιαίτερα καυστικός και για τους αξιωματικούς και κυρίως των μηχανοκίνητων μονάδων. Στην ομιλία του τονίζει ότι υπάρχουν αξιωματικοί που μόλις γίνει μια μάχη παρατούν τα όπλα τους και φεύγουν. 

« Όταν ο αρχηγός της ομάδας που έχω στείλει για επιχείρηση είναι ο πρώτος, που με την πρώτη σφαίρα που πέφτει αφήνει το όπλο και φεύγει , εμείς δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Σημαίνει πως εμείς δεν έχουμε κάνει την απαραίτητη εκπαίδευση… αν ο αρχηγός φεύγει είναι λογικό να πέφτει το μέτωπο. Εδώ ήρθαν δυο άτομα από απέναντι και μας πήραν ομήρους 30 άτομα.

Ρεζίλι. Δεν είναι δυνατόν! Μετά το όπλο που άφησε ο αρχηγός μας το δείχνουν στο κουρδικό τηλεοπτικό δίκτυο». Το περιστατικό στο οποίο αναφέρεται ο πρώην αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων έγινε το 2010 στην περιοχή Λίτζε της Νοτιοανατολικής Τουρκίας.

Ο πρώην αρχηγός φέρεται να αποκαλύπτει πως τούρκοι στρατιώτες έχουν σκοτώσει κατά λάθος άτομα από τη δίκη τους μονάδα, καθώς νόμιζαν ότι ήταν Κούρδοι αντάρτες.

Ο Κοσάνερ επίσης αναφέρει πως δεν υπάρχει συντονισμός στον τουρκικό στρατό. Αναφερόμενος στη μάχη του Χάντεπε, όπου ο τουρκικός στρατός έχασε ε7 άνδρες, λέει: «Γίνεται η σύγκρουση. Εδώ πολλές φορές ο αρχηγός πτήσης του μη επανδρωμένου αεροσκάφους δεν συντονίστηκε με τον αρχηγό που έδινε μάχη στο μέτωπο». 

Ο πρώην τούρκος επιτελάρχης τονίζει πως σε πολλά σημεία της επικράτειας ο στρατός έχει τοποθετήσει νάρκες τις οποίες δεν γνωρίζει όμως που βρίσκονται. «Εδώ δεν έχουμε κρατήσει σημειώσεις για τις νάρκες που έχουν τοποθετηθεί στα σύνορα.

Υπήρξε άνθρωπος που περνούσε από εκεί και τις πάτησε. Έχει τύχει να καλέσω ειδική μονάδα για να τις καθαρίσει. Τώρα πως γίνεται να έχουν τοποθετηθεί πριν από 10-20 χρόνια και να μην γνωρίζουμε που βρίσκονται».

Τραγικό είναι πάντως πως στη γειτονική χώρα υπέκλεπταν και συνομιλία του αρχηγού των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Σύμφωνα με μερίδα του τουρκικού τύπου η συνομιλία του Κοσάνερ , έχει γίνει πριν από 13 μήνες στην πόλη Τούντζελι.

(του Γιάννη Συμεωνίδη)
Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται!» Είναι γνωστό και χιλιοειπωμένο, αλλά περιγράφει και το διαχρονικά ύπουλο τρόπο με τον οποίο ασκούν τόσο η Αλβανία όσο και η Τουρκία την εξωτερική τους πολιτική.

Οι γείτονες, εκμεταλλευόμενοι και τη δυσχερή οικονομική θέση της χώρας μας, προχωρούν σε μια σειρά ενεργειών, οι οποίες δύσκολα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν φιλικές. Ενδεικτική είναι η επιδίωξη των αλβανικών Αρχών να κλείσουν τα δύο ελληνικά μειονοτικά σχολεία στη Χιμάρα και στην Κορυτσά προς όφελος και των Τούρκων!

Συγκεκριμένα, οι Αλβανοί εκμεταλλεύονται κοινοβουλευτικές ερωτήσεις Ελλήνων βουλευτών σχετικές με το μέλλον των ελληνικών σχολείων της Βόρειας Ηπείρου, προκειμένου να διασπείρουν ψευδή φημολογία περί «λουκέτου» σε ορισμένες από αυτές τις εκπαιδευτικές μονάδες. Οι αλβανικές μυστικές υπηρεσίες, μάλιστα, φροντίζουν να ενημερώνουν τους πολιτικούς προϊσταμένους τους για το ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι εντάξει στις υποχρεώσεις της ως προς το προσωπικό που απασχολείται στα ελληνικά σχολεία.

Τι κρύβεται
Παράλληλα, οι ίδιες πηγές αφήνουν να διαρρέει πως και το εκπαιδευτικό επίπεδο δεν είναι υψηλό στα δύο δημοτικά σχολεία της Κορυτσάς και της Χιμάρας, αφού υποστηρίζουν πως οι Έλληνες δάσκαλοι δεν δείχνουν επαγγελματική ευσυνειδησία.

Οποιοσδήποτε καλοπροαίρετος αναγνώστης θα μπορούσε να αναρωτηθεί γιατί ενδιαφέρονται τόσο πολύ οι Αλβανοί για τη μόρφωση των Ελληνόπουλων. Η προφανής απάντηση είναι ότι τυχόν κλείσιμο των ελληνικών σχολείων θα στείλει τους μαθητές τους στα αλβανικά σχολεία, όπου τα παιδιά διδάσκονται τα πάντα για την πραγματική και την... κατά φαντασίαν αλβανική ιστορία, αλλά ελάχιστα για την Ελλάδα, τη γλώσσα της και την ελληνική εθνική συνείδηση.

Στην όλη υπόθεση, όμως, εμπλέκεται και ο τουρκικός παράγοντας, ο οποίος έχει επενδύσει... σε πολλούς κλάδους της αλβανικής οικονομίας. Στην Κορυτσά ήδη λειτουργεί μεγάλο μουσουλμανικό σχολικό συγκρότημα, το οποίο χρηματοδοτείται τόσο από την Τουρκία όσο και από αραβικά κεφάλαια. Το όνομα αυτού; «Τουρκικό Σχολείο», οι υπεύθυνοι του οποίου δηλώνουν έτοιμοι να απορροφήσουν τους μαθητές των ελληνικών σχολείων, εφόσον παραστεί ανάγκη.

Αξίζει να αναφερθεί, επίσης, σε αυτό το σημείο πως στα Τίρανα λειτουργεί το τουρκικό πανεπιστήμιο «Επόκα», το οποίο και ανήκει στο Ινστιτούτο «Τουργκούτ Οζάλ».

«Μεγάλο πλήγμα»
Ο κ. Κωνσταντίνος Δημητρόπουλος είναι ο Έλληνας διευθυντής του ελληνικού δημοτικού σχολείου της Χιμάρας. Μιλώντας στα «Επίκαιρα», παραδέχεται πως ευθύνες φέρουν και ορισμένοι Έλληνες δάσκαλοι, οι οποίοι δεν πήγαιναν στο σχολείο που είχαν διοριστεί, «γιατί ένιωθαν πως δεν χρειαζόταν να πηγαίνουν», ενώ αρκετές φορές φέρονταν στους μαθητές τους με άσχημο τρόπο.

«Ακούγεται πως οι Αλβανοί δεν θα ανανεώσουν την άδεια λειτουργίας των σχολείων. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα είναι μεγάλο πλήγμα για το βορειοηπειρωτικό ελληνισμό, που πέτυχε έπειτα από χρόνια να έχει τα δικά του σχολεία», υπογραμμίζει ο κ. Δημητρόπουλος.

Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο Ενβέρ Χότζα, ο μεταπολεμικός κομουνιστής ηγέτης της Αλβανίας, ήταν εκείνος που πήρε την πρωτοβουλία, το 1945, να κλείσουν τα ελληνικά σχολεία στη Χιμάρα και στην Κορυτσά, επειδή τα θεωρούσε απειλή για το καθεστώς του, από τη στιγμή που δεν τον είχαν στηρίξει οι Έλληνες των δύο πόλεων.

Η επίσημη δικαιολογία, πάντως, ήταν πως οι κάτοικοί τους δεν ανήκαν στην ελληνική εθνική μειονότητα. Πιο πρόσφατα, εξάλλου, συγκεκριμένα το 2010, «γνωστοί άγνωστοι» σκότωσαν το Βορειοηπειρώτη Αριστοτέλη Γκούμα, διότι διέπραξε το... «έγκλημα» να μιλήσει δημοσίως στη μητρική του γλώσσα...

Τρεις κατηγορίες
Οι Αλβανοί επιτρέπουν τη διδασκαλία των ελληνικών μόνο σε εκατό χωριά, ενώ υπάρχουν τάξεις ελληνικών και στο Αργυρόκαστρο και στους Άγιους Σαράντα. Στην Αλβανία λειτουργούν τριών ειδών ελληνικά εκπαιδευτήρια: τα κρατικά, τα ιδιωτικά και τα εκκλησιαστικά.

Τα κρατικά δραστηριοποιούνται στις αποκαλούμενες μειονοτικές ζώνες –εκατό χωριά, όχι πόλεις, στους νομούς Αγίων Σαράντα, Δελβίνου, Αργυροκάστρου και Πρεμετής–, στις οποίες το αλβανικό κράτος αναγνωρίζει τη σημαντική παρουσία Ελλήνων. Από την άλλη, τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια λειτουργούν από το 2006 στις εκτός μειονοτικής ζώνης περιοχές – χωριά και πόλεις όπου το αλβανικό κράτος δεν αναγνωρίζει πως υπάρχουν γηγενείς κάτοικοι ελληνικής καταγωγής.

Στην Κορυτσά υπάρχει το δημοτικό σχολείο, το οποίο διαχειρίζεται η Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Όμηρος», όπου οι αιτήσεις για εγγραφή ξεπερνούν τον αριθμό των μαθητών που μπορεί να δεχτεί το σχολείο. Γι’ αυτό και παρατηρείται ανάγκη για την κατασκευή ενός δεύτερου δημοτικού, καθώς και ενός γυμνασίου και ενός λυκείου.

Παρόμοια προβλήματα παρουσιάζονται και στη μικρότερη Χιμάρα, όπου και εκεί παρατηρείται έλλειψη χώρων. Είναι ενδεικτικό πως το νηπιαγωγείο της Χιμάρας λειτουργεί στο γυναικωνίτη της εκκλησίας των Αγίων Πάντων...

Σε άλλα χωριά ή κωμοπόλεις δεν υπάρχουν σχολεία που να διδάσκονται οι μαθητές έστω και μία ώρα στην ελληνική γλώσσα. Παραδείγματα τέτοια είναι πολλά – ενδεικτικά, Άρτα του Αυλώνα, Δρυμάδες Χιμάρας, Μουρσί Αγίων Σαράντα, Πρεμετή.

Απλήρωτοι...
Από την πλευρά του, ο κ. Δημήτρης Περδίκης, πρόεδρος της Κίνησης για την Αναγέννηση της Βόρειας Ηπείρου, ενημερώνει μέσω των «Επικαίρων» πως κινδύνευσαν και πέρσι να κλείσουν τα ελληνικά σχολεία της Κορυτσάς και της Χιμάρας, τα οποία αποκαλεί «πρότυπα». Σημειώνεται πως και τα δύο σχολεία υπάγονται στα ελληνικά υπουργεία Παιδείας και Εξωτερικών.

Οι Έλληνες μαθητές είναι εκατόν είκοσι τρεις στη Χιμάρα και γύρω στους τετρακόσιους πενήντα στην Κορυτσά. Όσο για τους δασκάλους, οι περισσότεροι είναι αποσπασμένοι από την Ελλάδα. Την ίδια ώρα, απασχολούνται και Έλληνες μειονοτικοί, όπως οι δάσκαλοι της αλβανικής γλώσσας, οι οποίοι αμείβονται με 250 έως 300 ευρώ μηνιαίως.

Ωστόσο, το ελληνικό κράτος έχει να τους πληρώσει από τον περασμένο Απρίλιο, με αποτέλεσμα οι ντόπιοι υπάλληλοι να απειλούν με παραίτηση... 

Ας είν’ καλά το «πατριωτικό καθήκον...»
Η κυρία Ελεονώρα-Ελένη Κοκαβέση είναι μέλος του Συμβουλίου της «Ομόνοιας», του κόμματος της ελληνικής ομογένειας, στο οποίο έχει διατελέσει και σύμβουλος επί εκπαιδευτικών θεμάτων. Σε συνομιλία της με τα «Επίκαιρα» παραδέχεται πως υπάρχει πρόβλημα με το γηγενές προσωπικό, το οποίο δεν έχει πληρωθεί, πρόβλημα όμως το οποίο έκαναν «σημαία» τους οι Αλβανοί, για ευνόητους λόγους.

Η κυρία Κοκαβέση έχει σαφέστερη εικόνα για το σχολείο της Χιμάρας, στο οποίο εργάζονται έξι δάσκαλοι από την Ελλάδα, ανάμεσά τους ένας δάσκαλος πληροφορικής και ένας γυμναστής. Η ίδια εστιάζει και στα λειτουργικά έξοδα –για παράδειγμα, πετρέλαιο θέρμανσης, ύδρευση, ηλεκτρικό, ασφαλιστικές εισφορές–, τα οποία καλύπτονται με δυσκολία.

«Έως πότε θα εργάζονται οι ντόπιοι μειονοτικοί, οι οποίοι είναι απλήρωτοι εδώ και καιρό, μόνο από πατριωτικό καθήκον;» αναρωτιέται από την Κόνιτσα του νομού Ιωαννίνων όπου κατοικεί η κυρία Κοκαβέση. Μόνο που η φωνή της φτάνει με δυσκολία μέχρι τα κέντρα λήψης αποφάσεων στην Αθήνα...

ΘΡΙΛΕΡ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ: ΕΒΑΛΑΝ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ- Ο «ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ» ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

Η «αποστολή» της Χίλαρι, ο ρόλος της Ρωσίας και ο «ψυχρός πόλεμος» με τις ΗΠΑ

Το καρτέλ του μαύρου χρυσού και οι Ευρωπαίοι

Ένα θρίλερ για γερά νεύρα παίζεται πάνω από το Αιγαίο. Με την Τουρκία να σηκώνει «μπαϊράκι» ακόμα και απέναντι στις μεγάλες δυνάμεις, οι ΗΠΑ προσπαθούν να ελέγξουν τα κοιτάσματα πετρελαίου της χώρας μας, αλλά και κυρίως το διάδρομο για τον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης.

Και στο «παιχνίδι», αφού οι αραβικές πηγές «στερεύουν» μπαίνουν φυσικά και το Ισραήλ και οι Ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και το «αντίπαλο δέος» των ΗΠΑ, η Ρωσία.

Τα «κοράκια», δηλαδή οι πολυεθνικές της κάθε χώρας, «μυρίστηκαν το ψαχνό» του Αιγαίου και τώρα τσακώνονται για το ποιος θα το πρωτοπάρει…

Τι άλλαξε λοιπόν, έτσι ξαφνικά; Μέχρι πρόσφατα, ξέραμε ότι η χώρα μας είχε πετρελαιοπαραγωγικές εγκαταστάσεις στα πηγάδια του Πρίνου, μεταξύ Καβάλας και Θάσου, τα οποία ήταν μέτριας αποδοτικότητας και άρχισαν να στερεύουν.

Όμως, υπάρχουν νέα δεδομένα. Ο Γ. Μανιάτης, μίλησε για άλλα εγχώρια κοιτάσματα πετρελαίου, άνω των 500 εκατομμυρίων βαρελιών, η εκμετάλλευση των οποίων μπορεί να αποφέρει έσοδα που θα φτάσουν τα 15 δισεκατομμύρια ευρώ.

Και προς επιβεβαίωση αυτών, ο τεχνικός σύμβουλος της Ενεργειακής Αιγαίου, Δρ. Κωνσταντίνος Νικολάου, παρουσίασε έρευνα από 175 γεωτρήσεις, από τις οποίες προκύπτει πως υπάρχουν τουλάχιστον 11 ενεργά πετρελαϊκά κοιτάσματα, κυρίως στη δυτική Ελλάδα και την ανατολική Θράκη.

Από τη μία λοιπόν έχουμε ένα ενεργειακό «φιλέτο» και από την άλλη τις ανακατατάξεις στη Μέση Ανατολή που και την εκμετάλλευση των πετρελαιοπηγών κάνουν δύσκολη και τίθενται εν αμφιβόλω για την αποτελεσματικότητά της στο μέλλον (αφού είναι θολό το πόσα εκατομμύρια βαρέλια μπορούν να βγάλουν ακόμα). Για τις ΗΠΑ λοιπόν, το Αιγαίο, είναι ένας τρόπος «θωράκισης» από μια ενεργειακή- πετρελαϊκή κρίση και όχι μόνο.

Ψυχρός πόλεμος

Οι Αμερικανοί λοιπόν, επισημαίνουν στην ελληνική κυβέρνηση τη σημασία που έχει ο «νότιος διάδρομος» εφοδιασμού της Ευρώπης. Στόχος τους, είναι να μετριαστεί η ενεργειακή εξάρτηση της ΕΕ από τη Ρωσία. Και, στα πλαίσια αυτού του «ψυχρού πολέμου» οι ΗΠΑ θέλουν από την Ελλάδα να βγάλει τη Ρωσία εκτός παιχνιδιού. Απώτερος στόχος, δεν είναι βέβαια μόνο το φυσικό αέριο στο οποίο «πόνταρε» η Ρωσία, αλλά κυρίως τα κοιτάσματα του πετρελαίου του Αιγαίου.

Και αυτό, η Ελλάδα εν μέρει το έκανε, πραγματοποιώντας μια απότομη πολιτική μεταστροφή που έβαλε τις «μπίζνες» με τους Ρώσους σε δεύτερο πλάνο, προκαλώντας, φυσικά, την έντονη δυσφορία τους. Και από την άλλη, θέλουν να βγάλουν και τους Γερμανούς από το παιχνίδι, οι οποίοι έχασαν τα πετρέλαια της Λιβύης και του Λιβάνου.

Επί της ουσίας, αν η Ελλάδα συνταχθεί με τον αμερικανικό και όχι το ρωσικό «άξονα» για την ενεργειακή προμήθεια της Ευρώπης και την εκμετάλλευση των πετρελαίων της περιοχής, ως «αντάλλαγμα» δίνονται δύο σενάρια: Είτε η συνεκμετάλλευση με την Τουρκία, είτε η εκμετάλλευση μόνο με αμερικανικές και ευρωπαϊκές πολυεθνικές. Και στις δύο περιπτώσεις, οι ΗΠΑ εμφανίζονται ως εγγυήτρια δύναμη της σταθερότητας στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Και εδώ, παίζεται το μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι: Για να πείσουν τη χώρα μας προς αυτή την κατεύθυνση, «προτείνουν» να προχωρήσει η Ελλάδα στην ανακήρυξη ΑΟΖ, ενώ, σχεδόν εκφοβιστικά, επισημαίνουν τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και κάνουν λόγο για «αμφισβητούμενα σύνορα». Οι Τούρκοι, που βλέπουν να παραγκωνίζονται στη συζήτηση (έστω και διακριτικά) αρχίζουν τους λεονταρισμούς, προσπαθώντας να δείξουν ότι δεν θα τεθούν τόσο εύκολα εκτός παιχνιδιού και ότι παραμένουν υπολογίσιμη δύναμη.

Και εδώ υπάρχει η απάντηση όμως. Αμέσως μετά την επίσκεψη Χίλαρι στην Αθήνα, δημοσιοποιήθηκε η έκθεση της αμερικανοκινούμενης Διεθνούς Ομάδας Κρίσεων (International Crisis Group-ICG), η οποία ουσιαστικά προτείνει στην Ελλάδα να συμφωνήσει με την Τουρκία για τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο. Η ICG επισημαίνει πως οι εξελίξεις ωθούν Ελλάδα και Τουρκία να επιλύσουν τις διαφορές τους για τα χωρικά ύδατα.

Η ομάδα προτείνει η Ελλάδα να αναγνωρίσει τα δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο και η Τουρκία να δεσμευτεί για επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. Εάν ανακύψει άλλο θέμα θα παραπεμφθεί στη Χάγη.Η ομάδα, προτείνει να δεσμευτούν Ελλάδα και Τουρκία ότι θα διαπραγματευθούν ειδικές ρυθμίσεις για το Αιγαίο, βάσει των όσων προβλέπει η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και ιδιαίτερα βάσει των προβλέψεών της για ευθιδικία και ειδικές περιστάσεις.

Η Ελλάδα, να αναγνωρίσει ότι η Τουρκία, ως παράκτιο κράτος, έχει δικαιώματα στις θαλάσσιες ζώνες στο Αιγαίο. Η Άγκυρα να επικυρώσει τη Σύμβαση και να αναγνωρίσει το δικαίωμα της Ελλάδος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια. Και, βάσει του κανόνα των 12 μιλίων, οι δύο χώρες πρέπει να ορίσουν τα χωρικά τους ύδατα. Για να γίνει αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί η μέση γραμμή, αλλά και η μείωση των ελληνικών χωρικών υδάτων.

ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ

Οι «7 αδελφές» θέλουν την εξόρυξη

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να έχουν λόγο στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού. Πιέζουν λοιπόν για να αναλάβουν τη δουλειά στα σημαντικότερα φιλέτα (όπως για παράδειγμα στα ανοιχτά της Θάσου) αμερικανικές πολυεθνικές εταιρίες. Ήδη, ενδιαφέρον έχουν εκφράσει οι αμερικανικών συμφερόντων κολοσσοί του πετρελαίου,

Shell, Εxxon Μobil και Ρetro Βrass, αλλά και η ρωσική Lukoil.

Πάντως, το μεγάλο «παιχνίδι» το παίζουν οι γνωστές «7 αδελφές». Πρόκειται για μεγάλες πολυεθνικές ESSO, Shell, BP, Chevron, Τexaco κλπ, τα συμφέροντα των οποίων προωθούσαν, σε αλλεπάλληλες μυστικές συναντήσεις με τον Γ. Μανιάτη οι Jose Fernandez, δρ. Phyllis Yoshida, καθώς και υψηλόβαθμα υπηρεσιακά στελέχη, τους -μεταξύ άλλων- Daniel Stein και Rebecca Neff, συμβούλους του Ειδικού Απεσταλμένου για θέματα Ενέργειας Ευρασίας, Πρέσβη Richard Morningstar.

Τις μυστικές αυτές διαπραγματεύσεις «σφράγισε» η επίσκεψη της Χίλαρι στην Αθήνα.

Οι παραπάνω, έχουν στενές σχέσεις με τις μεγάλες αμερικανικές πολυεθνικές πετρελαίου, οι οποίες θεωρούν κάτι παραπάνω από βέβαια την ύπαρξη μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στον ελλαδικό χώρο.

Μάλιστα, στο χρονικό διάστημα από το 1997 ως το 2001 κάποιες από αυτές τις εταιρείες ερεύνησαν χερσαίες περιοχές γύρω από τα Ιωάννινα, την Ηγουμενίτσα, την Πρέβεζα και την Αιτωλοακαρνανία. Εκεί, σύμφωνα με τον πρώην αντιπρόεδρο της Shell Ρομπ Ράουτς, υπάρχουν αποθέματα περί τα 2 δισ. βαρελια τα οποία θεωρητικώς καλύπτουν τις ανάγκες μας για 20 χρόνια.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΠΟΔΙ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Το «σκάκι» με τα πετρέλαια της Κύπρου

Πριν τη συμφωνία για τη συνεκμετάλλευση του κοιτάσματος Λεβιάθαν με το Ισραήλ, η Κύπρος είχε συμφωνήσει να αναθέσει σε αμερικανική εταιρία να προχωρήσει σε έρευνες στα ανοιχτά της για πετρέλαια. Αυτό, προκάλεσε την οργή των Τούρκων, οι οποίοι απειλούν τις ΗΠΑ «δεν πρόκειται να επιτρέψουμε έρευνες» και ότι θα… πάνε το θέμα στον ΟΗΕ.

Ήδη, βέβαια και η Τουρκία, σε συνεργασία με το Ψευδοκράτος διενεργούν έρευνες στην περιοχή –και γι’ αυτό είχε σημασία η επίσκεψη Ερντογάν στα Κατεχόμενα και οι προκλητικές δηλώσεις για τους Κυπρίους.

Μετά και τη συμφωνία της Κύπρου με το Ισραήλ για την εκμετάλλευση κοιτασμάτων, οι Τούρκοι είδαν ότι έμειναν εκτός σε μια περιοχή, για την οποία άλλωστε, ξοδεύουν αφειδώς χρήματα με μοναδικό σκοπό να διατηρούν δικαίωμα στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της.

Γιατί οι «ενέσεις» ρευστότητας στο Ψευδοκράτος από την Τουρκία, γίνονται μόνο για να συντηρούν την απευθείας εξάρτηση και να υπάρχει άμεση συνεργασία στο θέμα των πετρελαίων της Κύπρου. Άλλωστε, οι Τούρκοι.

Πάντως, παρά το τελεσίγραφο της Τουρκίας, οι έρευνες πετρελαίου συνεχίζονται. Η αξία του πετρελαίου στην περιοχή υπολογίζεται γύρω στα 400 δισ. δολάρια. Εμπειρογνώμονες οι οποίοι εκτιμούν ότι το κόστος για την ανόρυξη του πετρελαίου είναι μεγάλο δεδομένου ότι βρίσκεται σε βάθος μεγαλύτερο των 2.000 μέτρων, σημειώνουν ότι γι΄ αυτό απαιτείται υψηλή τεχνολογία. Τέτοια τεχνολογία διαθέτουν μόνο ορισμένες εταιρείες, όπως οι μεγαλύτερες αμερικανικές πολυεθνικές.

Οι Ισραηλινοί

«Πόδι» στο Αιγαίο θέλει να πατήσει και το Ισραήλ, το οποίο «αφορίζει» τα πετρέλαια του Ιράν και προσπαθεί να βρει μια ενεργειακή λύση που θα είναι απομακρυσμένη από τον Αραβικό κόσμο. Πέρα από το διπλωματικό άνοιγμα στην Ελλάδα με τη σύσφιξη των σχέσεων και τη συνεργασία στην Κύπρο, οι ισραηλινοί προσπαθούν να μπουν και… πλαγίως στο Αιγαίο.

Αυτό, το κάνουν μέσω του ομίλου Delek, ο οποίος προωθεί επενδύσεις στην Ελλάδα στον τομέα της αφαλάτωσης. Ο ισραηλινός όμιλος Delek έχει γίνει γνωστός στην Ελλάδα και στην Κύπρο, εξαιτίας της συμμετοχής του στο κονσόρτιουμ εκμετάλλευσης του περίφημου κοιτάσματος Λεβιάθαν μαζί με την αμερικανική Noble.

Όμως, η Delek είναι εκ των μικρομετόχων της Noble, κατέχοντας ποσοστό 4% των μετοχών της αμερικανικής εταιρείας, που εκτός του Λεβιάθαν, έχει εξασφαλίσει από την Κυπριακή κυβέρνηση τα δικαιώματα εκμετάλλευσης του περίφημου οικοπέδου 12. Άλλωστε, στο παρελθόν η Delek ενδιαφερόταν για την εξαγορά του δικτύου της Shell στην Ελλάδα, το οποίο τελικά κατέληξε στον όμιλο της Motor Oil.

ΘΕΛΕΙ ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ

Τι κρύβει η οργή Ερντογάν

Οργισμένος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έβλεπε την Τουρκία να βρίσκεται σε ηγετική θέση μετά τις εξελίξεις στον Αραβικό κόσμο, τώρα παρακολουθεί αμέτοχος τις διαβουλεύσεις για τα πετρέλαια. Και, τα βάζει με τους Ευρωπαίους, βλέποντας πως και αυτοί έχουν μείνει εκτός παιχνιδιού, καθώς τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «παιχνίδι» έχουν πλέον οι ΗΠΑ.

Και ο Ερντογάν ξέρει πως τώρα θα πρέπει να συνδιαλεχθεί με την Αμερική για να πάρει αυτό που θέλει η Τουρκία: Συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο.

Επί της ουσίας, οι Τούρκοι απειλούν με θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, εάν οι Αμερικανοί και οι Κύπριοι τα βρουν οριστικά στα πετρέλαια. Αυτός ήταν και ο λόγος που οι δύο πλευρές έβαλαν στο «παιχνίδι» και το πανίσχυρο στρατιωτικά και οικονομικά Ισραήλ, το οποίο και ρόλο ρυθμιστή θέλει να έχει στην περιοχή και φυσικά μπορεί νόμιμα να συμμετέχει στη συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
press-time

Εντελώς... απροετοίμαστοι ήταν στην κυβέρνηση, τουλάχιστον επικοινωνιακά μετά τη συναίνεση που έδωσε ο Αντώνης Σαμαράς για την Παιδεία.

Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ, με το γνωστό πλέον "βασικό σχολιασμό επικαιρότητας" επισημαίνει πως "... μετά από ουσιαστικό διάλογο, χωρός αλλοίωση των βασικών αρχών της μεταρρύθμισης που ζητούσε η κοινωνία, πετύχαμε την ευρύτερη δυνατή συναίνεση...".

Φανταστείτε όμως, τι θα έλεγε η Ιπποκράτους στην περίπτωση που έλεγε ΟΧΙ ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας...

Απλά, επικοινωνιακά, το ΠΑΣΟΚ δεν θυμίζει σε τίποτα τις ημέρες που μπορούσε να κάνει οτιδήποτε, ακόμα και εάν ήταν με την πλάτη στο τοίχο...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

ΜΕΤΑ  ΑΠΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ, ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΩΝ  ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ  ΤΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ  ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΣΕ Η  ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΠΕΤΥΧΑΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΤΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ

1. Δεσμευτήκαμε  για ουσιαστική, ριζική, ιστορική  μεταρρύθμιση. Το κάναμε. Δεσμευτήκαμε  για πραγματικό, ουσιαστικό, εξαντλητικό διάλογο. Τον κάναμε, χωρίς να αλλοιωθεί η βασική φιλοσοφία των αλλαγών που είναι απαίτηση της κοινωνίας, όπως π.χ. να τερματιστεί το αλισβερίσι μερικών διδασκόντων και διδασκόμενων για την εκλογή Πρυτάνεων.

2. Η Ελλάδα αλλάζει και θα αλλάξει, πάντα μέσα από διάλογο με την κοινωνία. Πορευόμαστε μαζί με τους πολίτες στις μεγάλες, προοδευτικές αλλαγές που πραγματοποιούμε για να βγάλουμε τη χώρα από το τέλμα που την οδήγησαν αδιέξοδες πολιτικές δεκαετιών, αλλά και κυρίως, για να οικοδομήσουμε την Ελλάδα του μέλλοντος, την Ελλάδα που αξίζει στις νέες γενιές.

Δημιουργούμε ένα σύγχρονο, προοδευτικό θεσμικό πλαίσιο, που θα ανταποκρίνεται και θα προσαρμόζεται στις ανάγκες της νέας εποχής, δημιουργώντας τις προοπτικές για μια δημόσια ανώτατη εκπαίδευση που θα πρωταγωνιστεί διεθνώς. Το στόχο αυτό εξυπηρετεί η ανά 4 χρόνια αξιολόγηση, από διεθνή επιτροπή, της εφαρμογής του νέου θεσμικού πλαισίου.

Δημιουργούμε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης που βάζει τέλος στα φαινόμενα διαφθοράς και συναλλαγής στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης. Σεβόμενοι την αυτοτέλεια και το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ ενισχύουμε το ρόλο των διοικήσεων τους, με διαφανείς, δημόσια ελεγχόμενους εσωτερικούς κανονισμούς.

Έτσι, κάθε Ίδρυμα, μέσω του οργανισμού του, θα ορίζει όλες τις απαραίτητες διαδικασίες διασφάλισης του αδιάβλητου ΌΛΩΝ των εξετάσεων και λοιπών δοκιμασιών των φοιτητών.

Τέλος, δημιουργούμε ισχυρούς μηχανισμούς κοινωνικής λογοδοσίας. Αυτό διασφαλίζεται με τη συμμετοχή στα νέα Συμβούλια των ΑΕΙ (ενός θεσμού με ελεγκτικά και εποπτικά κριτήρια) «εξωτερικών» μελών, πέραν των πανεπιστημιακών.

Με τον τρόπο αυτό, δίνεται η δυνατότητα διασύνδεσης των Πανεπιστημιακών και Τεχνολογικών Ιδρυμάτων με τις τοπικές κοινωνίες και τις αναπτυξιακές προοπτικές τους γύρω από συγκεκριμένους άξονες, σε σύμπραξη με τον παραγωγικό τομέα, αλλά και με τον τομέα των δημόσιων αγαθών.
parapolitika

Απαράδεκτες προτάσεις για τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, οι οποίες όμως έχουν εν μέρει υιοθετηθεί και εφαρμόζονται πιστά από τον Οκτώβριο του 2009 στο Αιγαίο, αποκαλύπτει διαβαθμισμένο τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα με ημερομηνία 17 Ιουλίου 2009.

Συγκεκριμένα, στο υπ΄αριθμόν 09ATHENS1265 τηλεγράφημα που φέρει την υπογραφή του (τότε) Αμερικανού πρέσβη Daniel Speckhard προτείνονται Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), τα οποία ευθυγραμμίζονται πλήρως με τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο:

• Να μην χαρακτηρίζονται ως “εχθρικά” τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη που εισέρχονται παράνομα στο FIR Αθηνών.

• Πρόσκληση για επίσκεψη του Αρχηγού της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας στην Ελλάδα και αντίστροφα, επίσκεψη του Α/ΓΕΑ στη Τουρκία.

• Η Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ) να σταματήσει τις πτήσεις πάνω από “αποστρατικοποιημένες νήσους”.

• Η Ελληνική κυβέρνηση να απέχει από το σχεδιασμό ΝΑΤΟικών ασκήσεων που περιλαμβάνουν “αποστρατικοποιημένες νήσους” ή “νήσους αδιευκρίνιστης κυριαρχίας”.

• Διατήρηση απόστασης 3 μιλίων κατά την αναχαίτιση μαχητικών της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας.

• Συμφωνία για πτήσεις άοπλων αεροσκαφών.

• Η Ελληνική κυβέρνηση να αποφύγει την υιοθέτηση σκληρών απαντήσεων, όπως η ανάπτυξη φρεγάτας στη θαλάσσια περιοχή Αγαθονησίου.

• Η Ελληνική κυβέρνηση να παραιτηθεί σιωπηρά από το αίτημα έκδοσης μέσω Interpol ή άλλη νομική ενέργεια του Τούρκου πιλότου που προκάλεσε το θάνατο του Έλληνα χειριστή (σ.σ. εννοεί τον Σμηναγό Κων/νο Ηλιάκη).

Για τη βελτίωση του κλίματος, ο Speckhard προτείνει έμμεσα μέτρα όπως:

•Αναγνώριση από την Ελληνική κυβέρνηση των εκλεγμένων μουφτήδων στη Θράκη.

•Να ρυθμιστεί από το ΥΕΘΑ το θέμα του μουσουλμανικου νεκροταφείου στην Αθήνα.

• Η Ελληνική κυβέρνηση να μην χαρακτηρίζει τις τουρκικές πτήσεις στο Αιγαίο ως “απειλή για τη κυριαρχία” αλλά ως “ενόχληση”.
strategyreport

Του Θανάση Παπαγεωργίου

Κανονικά δεν θα άξιζε τον κόπο να σχολιάσει κανείς ούτε καν την είδηση, και να αφήσει τις απόψεις του ίδιου, ασχολίαστες, γιατί ο ίδιος ασχολείται με αυτά που επικαλείται σαν ιδέες (αλληλεγγύη, ειρήνη, κοινά συμφέροντα των λαών), μόνον όποτε αντιλαμβάνεται ότι εξυπηρετούν την προσωπική του προβολή και τις φιλοδοξίες του.

Φαίνεται ότι έτσι θεωρεί ότι ανταποκρίνεται στο ρόλο του σαν πρέσβης καλής θελήσεως για τα προβλήματα των μεταναστών (Goodwill Ambassador for the U.N. Refugee Agency ).

Όλοι βέβαια ξέρουμε ότι οι τίτλοι αυτοί μοιράζονται αφειδώς μέσα σε πνεύμα αβροφροσύνης που επικρατεί στις διεθνείς λέσχες και στα σαλόνια της καλής κοινωνίας, που διοχετεύουν την κοινωνική τους προσφορά σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες (δεν απέχουν και πολύ από τη "φανέλα του στρατιώτη" για όσους τη θυμούνται).

Το αποτέλεσμα το βιώνουν όλοι αυτοί οι δύστυχοι με την πείνα στην Αφρική, με τις γενοκτονίες με τα κύματα μεταναστών κ ά που συνεχίζουν να διαδραματίζονται ανεξέλεγκτα χωρίς την παρέμβαση παρόμοιων "πρέσβεων καλής θελήσεως".

Αλλά για να μην επιρρίπτουμε ανεύθυνα και σωρηδόν ευθύνες σε όλους για όλα, ας περιοριστούμε στην αποτελεσματικότητα που είχε η διαχείριση του προβλήματος των μεταναστών στη χώρα μας από τις συνδυασμένες ενέργειες, με τις πρωτοβουλίες του ίδιου και την εντεταλμένη δράση της συζύγου του που διετέλεσε αρμόδια υφυπουργός. Τι θα μπορούσε να πει κανείς !!!

Επειδή όμως στις μέρες μας τέτοιες δηλώσεις είναι προκλητικές δεν μπορεί κανείς να μην μπει στον πειρασμό και να  τις αφήσει ασχολίαστες :

"Αν πετάξουμε λίγο πιο υψηλά δεν θα δούμε τις γραμμές στο χάρτη. Οι χάρτες τυπώνονται και τα σύνορα τα καθορίζουν οι μαθηματικοί και οι τοπογράφοι. Ο Θεός δεν έχει τυπογραφείο."

Άραγε αυτό έχουν υπόψη τους οι τούρκοι πιλότοι που παραβιάζουν κατ' επανάληψη τον ελληνικό εναέριο χώρο, ή μήπως δεν υπάρχει πλέον εναέριος χώρος και δεν το ξέρουμε. Ίσως πάλι το όνειρο του Lennon το Imagine να έχει ήδη γίνει πραγματικότητα και εμείς πάλι να μην το ξέρουμε.

Για το Αιγαίο άλλοι λένε πως "ανήκει στους Τούρκους" άλλοι "στους Έλληνες", στην πραγματικότητα όμως το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια»!

Αυτό  το γλαφυρό φιλειρηνικό και οικολογικό σύνθημα απευθύνεται και στους δύο λαούς, στο πλαίσιο μιας σύγχρονης διαχείρισης όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών του Αιγαίου (όπως λέμε "βιώσιμη ανάπτυξη" Sustainable Development για παράδειγμα) ;

Συμπεριλαμβάνει, άραγε, το σύνολο των ενεργειακών πηγών από την εκμετάλλευση των οποίων καλούνται να απέχουν τόσο οι δύο λαοί (στο γνωστό πνεύμα "καλής θελήσεως",) ΄όσο και οι αμερικανικές και οι εβραϊκές εταιρείες για παράδειγμα ;

Η μήπως ο "ποιητής απορροφημένος μέσα στον οίστρο της δημιουργίας του δεν έχει αντιληφθεί τι γίνεται τον τελευταίο καιρό έξω από το σπίτι του και μάλιστα στην αυλή του ;

Ο Γιώργος Νταλάρας που έχει τραγουδήσει πολλές φορές για τον πόνο των ελληνοκυπρίων, υπενθυμίζει πως έχει τραγουδήσει για την Κύπρο και δηλώνει «Στην Κύπρο υπάρχουν προβλήματα και αυτά προέρχονται από 3 πηγές. Την Τουρκία, την Αγγλία και την Ελλάδα. Αυτές οι χώρες υφαίνουν τέτοιο κόμπο που το θέμα οδηγείται σε αδιέξοδο. Όμως στο νησί ζουν άνθρωποι που θέλουν να φύγουν οι στρατιώτες και να ζήσουν όλοι ειρηνικά».

Πόσες φορές  πρέπει να πάει ακόμη στην Κύπρο και να τραγουδήσει, για να καταλάβει ότι το πρόβλημα δεν λύνεται μόνο αν φύγουν οι ξένοι στρατοί από το νησί γιατί αυτό είναι μέρος μόνο του προβλήματος; Ότι εκτός από τους άγγλους υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια και οι αμερικάνοι που λυμαίνονται την περιοχή.

Πως όλες οι χώρες δεν μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι. Ότι δεν είναι οι χώρες που καθορίζουν την πολιτική από μόνες τους, αλλά οι κυβερνήσεις που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα.

Πως οι κυπριακές κυβερνήσεις και εκείνες του τουρκικού ψευδοκράτους δεν είναι άμοιρες ευθυνών, για το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει το κυπριακό πρόβλημα.

Πως οι τουρκική αδιαλλαξία που πρόσφατα εκφράσθηκε με τον πιο απροκάλυπτο, προκλητικό και ταυτόχρονα αποκαλυπτικό τρόπο, από στόματος Ερντογάν με τις απειλές που ξεστόμισε στην πρόσφατη επίσκεψη που πραγματοποίησε – προφανώς όχι τυχαία – στην επέτειο της τουρκικής εισβολής.

Πως υπάρχει και κάποιο σχέδιο Ανάν που επιχειρήθηκε και εξακολουθεί να επιχειρείται να επιβληθεί σαν λύση, πρωτεργάτης του οποίου ήταν ο σημερινός πρωθυπουργός GAP και ο πρώην υπουργός εξωτερικών Δρούτσας.

Άραγε δεν αποτελούν αντικείμενο συζητήσεων στους κύκλους που ο ποιητής συναναστρέφεται ;

Από την άλλη, μήπως αυτό εννοεί ο ποιητής δηλώνοντας : «όλα είναι έτοιμα για τη λύση στην Κύπρο. Η Ελλάδα αποσύρθηκε».;

Και μήπως όλα αυτά, αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις και  γνώσεις κάποιου, προκειμένου να του απονεμηθεί ο τίτλος του πρέσβη "καλής θελήσεως" του Ο.Η.Ε.;

Όσο δε για τους : « ... εθνικιστές και όσοι έχουν φανατισμό με τη θρησκεία» ποιοι άλλοι μπορεί να υπάρχουν εκτός από εκείνους που βρίθουν από την άλλη πλευρά του Αιγαίου ;

Μια εξήγηση μόνο μπορεί να δοθεί αν αποκλείσει κανείς την άγνοια η το ακαταλόγιστο, εκείνη που δίνει η ίδια η τουρκική εφημερίδα σχολιάζοντας :

«κάποιοι στην Τουρκία τον θεωρούσαν «εθνικιστή και εχθρό των Τούρκων» και πως είχε δηλώσει στο παρελθόν «πως δεν θα δώσει ποτέ συναυλία στην Τουρκία.»

Τώρα όμως !!!!!! προκειμένου να γίνει αυτή η συναυλία που δεν έγινε παλαιότερα .........

Η τακτική αυτή άλλωστε είναι γνωστή στους "κύκλους των κρατικοδίαιτων καλλιτεχνών - ποιητών"

Υ.Γ: Δεν διάβασα ολόκληρη την συνέντευξη του κυρίου Νταλάρα. Ευτυχώς γι αυτόν...Είμαι βέβαιος πώς δεν θα μπορούσα να συγκρατηθώ...

Ο συγκεκριμένος αυτοαποκαλούμενος ως «φιλάνθρωπος» έχει ουκ ολίγες φορές κατηγορηθεί ότι διαθέτει κρυφή (γεω)πολιτική ατζέντα η οποία δεν διάκειται και τόσο φιλικά απέναντι στην Ελλάδα, για λόγους τους οποίους ο ίδιος γνωρίζει.

Ο Τζορτζ Σόρος, το πρόσωπο που στοιχημάτισε εναντίον της βρετανικής στερλίνας αποκομίζοντας περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο δολάρια και βυθίζοντας στην απόγνωση τους υπερόπτες Βρετανούς, είναι πολύ γνωστός για την πολιτική του δράση στην Ανατολική Ευρώπη, αλλά και για τις ιδιαίτερες σχέσεις που διατηρεί με τα Σκόπια.

Η οικονομική του ισχύς τον έχει καταστήσει αφανή – λέμε τώρα – παράγοντα στις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή όπου παρεμβαίνει «στο επίπεδο της κοινωνίας πολιτών» δίνοντας μεγάλη ισχύ σε «κοινωνικά κινήματα» τα οποία προωθούν τη δική τους ατζέντα, η οποία συχνά-πυκνά συμπεριλαμβάνει και τις ανατροπές καθεστώτων.


Χρηματοδότης του γνωστού think tank ICG (International Crisis Group), την Ομάδα Διεθνών Κρίσεων στο οποίο συμμετέχουν τα πιο γνωστά μέλη της διεθνούς πολιτικής και διπλωματικής σκηνής, προσωπικότητες με εξαιρετική επιρροή στα κέντρα λήψεως αποφάσεων, επιχειρεί να διαμορφώσει τις εξελίξεις, έχοντας συνδεθεί με τους Δημοκρατικούς στις Ηνωμένες Πολιτείες και θεωρούμενος ως «εχθρός» των συντηρητικών Ρεπουμπλικάνων.

Γιατί όμως τα αναφέραμε όλα αυτά; Διότι με δηλώσεις του επί της ουσίας συνέδεσε την επιβίωση της Ευρωζώνης και του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος με την έξοδο από αυτό της Ελλάδας και της Πορτογαλίας.

Ο Σόρος πιστεύει ότι το Ευρώ και η Ευρωζώνη θα επιβιώσουν, όπως δήλωσε στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, φροντίζοντας «να χύσει το δηλητήριο» με τρόπο, να προπαγανδίσει στη γερμανική κοινή γνώμη την ανάγκη «ειρηνικής εξόδου», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει των δυο πιο προβληματικών μελών, της Ελλάδας και της Πορτογαλίας.

Δηλαδή για να καταλάβουμε: Το πρόβλημα είναι οι δυο αυτές χώρες και όχι τα δύο τρισεκατομμύρια του ιταλικού χρέους. Ας είναι. Κάτι ξέρει για να το λέει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση ΔΕΝ πρέπει να αφήσει αναπάντητη την επικοινωνιακή επίθεση του Τζορτζ Σόρος.

Κι αυτό διότι ο συγκεκριμένος ιδιώτης κινείται πολύ ύπουλα και ποτέ κανείς δεν μαθαίνει τους πραγματικούς σκοπούς της δραστηριοποίησής του. Μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν μέχρι η ζημιά να γίνει, και τα υπόλοιπα είναι δουλειά των ιστορικών…

Εντύπωση προκάλεσε και η απάντησή του όταν ρωτήθηκε αν υπήρχε περίπτωση να στοιχηματίσει εναντίον του Ευρώ. «Όχι» απάντησε, αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον είναι η αιτιολόγηση: Η Κίνα έχει ζωτικό συμφέρον από την ύπαρξη του Ευρώ επειδή επιθυμεί την ύπαρξη εναλλακτικού στο δολάριο νομίσματος, άρα θα κάνει ότι είναι δυνατόν να διασώσει το ευρωπαϊκό νόμισμα… Τότε ποιο είναι το πρόβλημα και δεν στηρίζει την έκδοση ευρω-ομολόγου το οποίο θα αγοραστεί μαζικά από τους Κινέζους;

Τόσους διεθνείς συμβούλους πληρώνει ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Τι Τζέφρι Σακς, τι Γιόζεφ Στίγκλιτς, βαριά ονόματα. Μήπως να οργανωνόταν μια ελληνική επικοινωνιακή αντεπίθεση, πριν είναι πολύ αργά; Διότι ορισμένες φορές δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος το να αναλώνεται ένας ηγέτης στα ζητήματα της καθημερινότητας και να μην βρίσκει χρόνο να σκεφτεί τη «μεγάλη εικόνα»…

Ας προσέξουμε λοιπόν…